જો તમે સતત હકારાત્મક અભીગમ રાખશો;
તો ફરીયાદ કરનાર તરીકે નહીં;
પણ સમસ્યાઓ ઉકેલનાર તરીકે
તમે જાણીતા થશો.

લોકો ફરીયાદ કરનારાઓને ટાળતા હોય છે.
તેમને તો સમસ્યા ઉકેલનારની જ શોધ હોય છે.

- જોસેફ સમરવીલે

તમારા જીવનની
સૌથી ઉત્તમ અવસ્થા છે :

તમારા કુટુમ્બીજનો
તમને મીત્ર સમાન ગણે;
અને તમારા મીત્રો
તમને કુટુમ્બીજન.

તમારા ખયાલો પર
અત્યારે જ કામ કરવાનું
શરુ કરી દો.

તકને ઝડપ ગમે છે.

જીવન બુમરેન્ગ જેવું છે.
આપણા વીચારો, કાર્યો અને શબ્દો,
વહેલા કે મોડા,
બહુ જ સચોટ ચોક્કસતાથી,
આપણી તરફ જ
પાછા વળે છે.

– ફ્લોરેન્સ શીન   

 

કાં તો
તમે તમારા અભીગમ ઉપર નીયમન રાખો;
કાં તો
તે તમારા ઉપર રાખશે. 

 

ફરીયાદો કરવાનું છોડી દો.
તમારા પ્રતીસ્પર્ધીઓથી જુદા પડો. 

બતકો જેવા ન બનો.
તેઓ તો  કલબલાટ અને ફરીયાદો કરે છે.

ગરુડની જેમ મુક્ત ગગનમાં
ટોળાંઓની ઉપર સ્વૈર્વીહાર કરો.

-વેઈન ડાયર 

મુર્ખાઈથી ગુસ્સાનો આરંભ થાય છે

અને એનો અંત પશ્ચ્યાત્તાપમાં આવે છે

પરીસ્થીતી કેવી છે ,
તે અગત્યનું નથી.
તમે તેને કેવી રીતે જુઓ છો
તે અગત્યનું છે.
અને તમે તેને કેવી રીતે જુઓ છો,
તે કેવળ તમારા પોતાના
ઉપર જ આધાર રાખે છે.

લોકો તાણ અનુભવતા હોય છે;
એનું કારણ બહુ કામ હોય છે -
એ નથી.

મોટે ભાગે
શરુ કરેલું કામ
પુરું ન કરી શકવાના

કારણે તે હોય છે.

તારે આંગણિયે કોઇ આશા કરીને આવે રે…
આવકારો મીઠો….આપજે રે …. જી…
.તારે કાને કોઇ સંકટ સંભળાવે રે…
બને તો થોડું……કાપજે રે…. જી…..
માનવીની પાસે કોઇ…..માનવી ન આવે… રે…..
તારા દિવસોની પાસે દુઃખિયાં આવે રે….
આવકારો મીઠો….આપજે રે ….જી….
કેમ તમે આવ્યા છો?…. એમ નવ કે’જે…..રે…
એને ધીરે રે ધીરે તું બોલવા દેજે રે..
આવકારો મીઠો…..આપજે રે…..જી…
વાતું એની સાંભળીને….આડું નવ જોજે….રે….
એને માથું રે હલાવી હોંકારો દેજે રે..
આવકારો મીઠો…..આપજે રે….જી….
પેલા એને પાણી પાજે……સાથે બેસી ખાજે….રે…
..એને ઝાંપા રે સુધી તું વળાવા જાજે રે…
આવકારો મીઠો…. આપજે રે….જી…..

HOME

GUJARATI BLOG WORLD

ME & MY BLOG

Posts filed under 'કવિતા'
હાઇકુ – અમિત પિસાવાડિયા
એક છોકરીજાણે ખળખળતુવે’તુ ઝરણું…
એક છોકરીજાણે કમલદંડશોભતુ પ્દ્મ.
એક છોકરીજાણે બોલતી વિણાસારેગમપ્ **

નાનો ~ મોટો – પ્રેમશંકર ન. ભટ્ટ.
તું નાનો, હું મોટો -એવો ખ્યાલ જગતનો ખોટો ;

આ નાનો, આ મોટો -એવો મૂરખ કરતા ગોટો.
ખારા જળનો દરિયો ભરિયો,

મીઠા જળનો લોટો ;

તરસ્યાને તો દરિયાથીયે

લોટો લાગે મોટો.
નાના છોડે મહેકી ઊઠેકેવો ગુલાબગોટો !

ઊંચા ઊંચા ઝાડે તમનેજડશે એનો જોટો ?
મન નાનું તે નાનો,

જેનું મન મોટું તે મોટો.

HOME

GUJARATI BLOG WORLD

ME & MY BLOG
Posts filed under 'કવિતા'
હાઇકુ – અમિત પિસાવાડિયા
એક છોકરીજાણે ખળખળતુવે’તુ ઝરણું…
એક છોકરીજાણે કમલદંડશોભતુ પ્દ્મ.
એક છોકરીજાણે બોલતી વિણાસારેગમપ્ **



નાનો ~ મોટો – પ્રેમશંકર ન. ભટ્ટ.
તું નાનો, હું મોટો -એવો ખ્યાલ જગતનો ખોટો ;
આ નાનો, આ મોટો -એવો મૂરખ કરતા ગોટો.
ખારા જળનો દરિયો ભરિયો,
મીઠા જળનો લોટો ;
તરસ્યાને તો દરિયાથીયે
લોટો લાગે મોટો.
નાના છોડે મહેકી ઊઠેકેવો ગુલાબગોટો !
ઊંચા ઊંચા ઝાડે તમનેજડશે એનો જોટો ?
મન નાનું તે નાનો,
જેનું મન મોટું તે મોટો.

પરિચય છે મંદિરમાં દેવોને મારો,

અને મસ્જિદોમાં ખુદા ઓળખે છે.

નથી મારું વ્યક્તિત્વ છાનું કોઇથી,

તમારા પ્રતાપે બધા ઓળખે છે.
સુરાને ખબર છે,

પિછાણે છે પ્યાલી,

અરે ખુદ અતિથિ ઘટા ઓળખે છે ;

ન કર ડોળ સાકી,

અજાણ્યા થવાનો,

મને તારું સૌ મયકદા ઓળખે છે.
મે લો’યાં છે પાલવમાં ધરતીનાં આંસુ,

કરુણાનાં તોરણ સજાવી રહ્યો છું,

ઊડી ગઇ છે નીંદર ગગન-સર્જકોની,

મને જ્યારથી તારલા ઓળખે છે.
અમે તો સમંદર ઉલેચ્યો છે પ્યારા,

નથી માત્ર છબછબિયાં કીધાં કિનારે,

મળી છે અમોને જગા મોતીઓમાં,

તમોને ફક્ત બદબુદા ઓળખે છે.
તબીબોને કહી દો કે માથું ન મારે,

દરદ સાથે સીધો પરિચય છે મારો,

હકીકતમાં હું એવો રોગી છું જેને,

બહુ સારી પેઠે દવા ઓળખે છે.
દિલે ‘શૂન્ય’ એવા મેં જખ્મો સહ્યા છે,

કે સૌ પ્રેમીઓ મેળવે છે દિલાસો,

છું ધીરજનો મેરુ, ખબર છે વફાને,

દયાનો છું સાગર, ક્ષમા ઓળખે છે.

તડકો – પન્ના નાયક.
આ અઢળક તડકો ખીલ્યો રે
એને પાંદડે પાંદડે ઝીલ્યો રે
આ પંખીઓના ટૌકા રે
જાણે નભમાં વહેતી નૌકા રે.
આ વાદળના વણજારા રે
એને હૈયે જળના ક્યારા રે.
આ લીલા ઘાસનો દરિયો રે
એને પતંગિયાંથી ભરિયો રે.
આ મબલક મારું હૈયું રે
ને હૈયામાં સાંવરિયો રે.

ગાતાં ગાતાં
આંગણું લીંપે ને ગૂંપે
બીજના ચાંદ જેવી ઓકળીઓ આંકે
તે તો કોઇ બીજુંય હોય
પણ
ભીના ભીના લીંપણમાં
નાનકડી પગલી જોવાના કોડ કરે
તે તો મા જ.
રડે ત્યારે છાનું રાખે
હસે ત્યારે સામું હસે
છાતીએ ચાંપે
તે તો કોઇ બીજુંય હોય
પણ
રડતાં ને હસતાં
છાતીએ ચાંપતાં
જેની આંખમાં ઝળઝળીયાં આવી જાય
તે તો મા જ.
નવરાવે ધોવરાવે
પહેરાવે ને પોઢાડે
આંખો આંજી આપે
તે તો કોઇ બીજુંય હોય-
પણ
કાન આગળ
મેશનું ઝીણું ટપકું કરે
તે તો મા જ.

સમીપ આવ્યા વિના શું માપશો મારી પ્રતિભાને
ચમક દરિયાના મોતીમાં છે, દરિયામાં નથી હોતી.

કહો દુશ્મનને દરિયા જેમ હું પાછો જરૂર આવીશ,
એ મારી ઓટ જોઇને કિનારે ઘર બનાવે છે.
- મરીઝ

મંઝીલ કરતાય સફર મજેદાર હોય છે

હર પળ ઈંતઝારની હા ખાસ હોય છે

સરળ શબ્દો મા કહી દઈએ અમે કેમ

મૌન ની ભાષા વધુ નશેદાર હોય છે ! 

અશ્રુ વિરહની રાત ના ખાળી શક્યો નહિ
પાછા નયન ના નુર ને વાળી શક્યો નહિ
હું જેને કાજ અંધ થયો રોઇ રોઇ ને
તે આવ્યા તારે એને નિહાળી શક્યો નહિ

નયનને બંધ રાખીને મે જયારે તમને જોયા છે
તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે

ઋતુ એકજ હતી પણ રંગ નો ‘તો આપણો એક જ
મને સહેરા એ જોયો છે બહારે તમને જોયા છે

પરંતુ અર્થ એનો એ નથી કે રાત વીતી ગઇ
નહીં તો મેં ઘણી વેળા સવારે તમને જોયા છે

હકીકતમાં જુઓ તો એય એક સપનું હતું મારુ,
ખુલી આખે મે મારા ઘરના દ્રારે તમને જોયા છે

નહિ તો આવી રીતે તો તરે નહિ લાશ દરિયામાં
મને લાગે છે કે એણે કિનારે તમને જોયા છે

ગણી તમને જ મઝિલ એટલા માટે તો ભટકુ છુ,
હૂ થાક્યો છુ તો એક એક ઉતારે તમને જોયા છે.

નિવારણ છો કે કારણ્ ના પડી એની ખબર કઈએ,
ખબર છે એ જ કે મનના મુઝારે તમને જોયા છે.

નથી મસ્તી મહોબ્બત એવુ કઈ કહેતો હતો ‘બેફામ’
એ સાચુ છે અમે એના મઝારે તમને જોયા છે.

Encircled by spring flowers
I whiled away some hours
Savoring the warm sunshine
Near the honeysuckle vine.

A glint of color caught my eye,
A butterfly came waltzing by,
Such a darling beauty to see
As it danced daintily past me.

I gazed as it lightly winged
Through sunbeams of spring,
In this morning of warm sun
I watched a showy pretty one.

In circles fluttered the beaut
So lovely dressed-up cute,
Splendid colors gaily adorn
A little cutie this warm morn.

Lazily it danced through the air
So gracefully here to there,
Satiny wings glinting in sunlight
Casting colors bonnie bright.

I thought at once to say hello
As it gingerly glided to and fro
But it seemed so timid and shy
I only nodded as it brushed by.

From bloom to blossom it flew
Sipping nectar from flowers new,
So pretty was the little butterfly
Settled on petals under blue sky.

Dancing high into the air it flew
Then fluttered down to bid adieu,
So long my beautiful little friend
I hope tomorrow we'll meet again.

જીવન માં ગુમાવવાનુ ઘણુ હોય છે...અને મેળવવાનુ માપનુ હોય છે...
તો જીવન મા એવુ મેળવો કે કદી ગુમાવવાનો અફસોસ ના થાય...
અને એવુ ન ગુમાવો કે જેનો અફ્સોસ આખી જીદંગી થાય...! 

કોઇ કહે છે ભગવાન ગરીબોના, કોઇ કહે છે ભગવાન બદનસીબોના,
પણ તમને મળ્યા પછી મને લાગ્યુ, કે ભગવાન મારા જેવા ખુશનસીબોના... 

સાવ અંગત એક સરનામું મળ્યું, આજ વર્ષો બાદ એ પાનું મળ્યું.
મેં લખેલી ડાયરી વાંચી ફરી, યાદની ગલીઓમાં ફરવાનું મળ્યું.
જાણ થઈ ના કોઈને, ના આંખને, જીવવા માટે નવું બહાનું મળ્યું.
સોળમા પાને પતંગિયું સળવળ્યું, સરસ એ રીતે મને છાનું મળ્યું.

ઈશ્વર વિશેની શક્યતા શંકાજ લાગશે,
માણસ બિચારો,ક્યાં સુધી ભૂલો સુધારશે.

રેખા પડેલી હાથની ભૂંસી શકાય પણ,
ખાલી પણાનો ભાર, પછી કેવો લાગશે?

હસતાં શીખું છું આયનામાં જોઈ હું,
આદત હશે તો, કોઈ દિવસ કામ આવશે,

મારા વિશે હું માન્યતા બદલી શકું છું પણ,
ચિંતા હવે તો એજ છે , લોકો શું ધારશે!

વ્હેતા સમયના વ્હેણમાં ધોયા છે હાથ મેં,
ચાલો હવેથી કોઈને ઓછું ન આવશે.

Warren Buffet’s advice for 2009

 

1. Hard work : All hard work bring a profit, but mere talk leads only to poverty.

2. Laziness : A sleeping lobster is carried away by the water current..

3. Earnings : Never depend on a single source of income. [At least make your Investments get you second earning]

4. Spending : If you buy things you don’t need, you’ll soon sell things you need.

5. Savings : Don’t save what is left after spending; Spend what is left after saving.

6. Borrowings : The borrower becomes the lender’s slave.

7. Accounting : It’s no use carrying an umbrella, if your shoes are leaking.

8. Auditing : Beware of little expenses; A small leak can sink a large ship.

9. Risk-taking : Never test the depth of the river with both feet. [ Have an alternate plan ready ]

10. Investment : Don’t put all your eggs in one basket.

 

YEH HAI SURAT BHAI JAAN.......LET'S SEE
ક્યાં મળે ફ્રેન્ડસ મા આટલો પ્યાર,
કઇંક થાય ને મળવા આવે દોસ્ત હજાર,
ક્યાં એવી CNG રીક્ષા અને ક્યાં એવા રસ્તા,
ત્યાની રેસ્ટોરન્ટ મોઘીં ને ત્યાના પાન સસ્તા,
સુરત મા જાત જાત ના લોકો વસતા,
ફ્રેન્ડસ જોડે ટાઇમ નીકળે હસતા હસતા.
ક્યાં એવો વરસાદ, ક્યાં એવી ગરમી,
ક્યાં મળે છોકરીઓ આટલી હસતી શરમાતી,
ક્યાં મળે કોઇને જીવન મા આટલી મસ્તી,
સૌથી બેસ્ટ આપડી સુરતની વસ્તી.. ક્યાં એવી ઉત્તરાયણ, ક્યા એવી હોળી,
તહેવારો મા ભેગી થાય આખી ફ્રેન્ડસની ટોળી,
ક્યાં એવી નવરત્રિ, ક્યાં એવી દિવાળી,
ક્યા મળે City Light Roadની રંગીલી સાંજ,
kya male ghod road no sunday no traffic.
ક્યા મળે Lake View-ગાર્ડનની ચટાકેદાર રાત,
kya male chok jeva "RASAWALA KHAMAN",kya male dumas jeva "BHAJIYA"
kya male rander ni "AALOO-PURI",kya male che jalaram no "LOCHHO"
ક્યા મળે kAkI જેવી પાવ-ભાજી, ક્યા મળે BANARASI જેવુ પાન,
ક્યા મળે GOKULUM jevo "coco", ક્યા મળે ડિસન્ટ જેવો "KASMIRI PULAV".
સુરત નો રંગ નીરાળો, સુરત નો ઢંગ નીરાળો,
હોય એમા ભલે કોઇ ખરાબી, તો પણ ગર્વથી કહો હુ છું "સુરતી"

બસ એટલી સમજ મને પરવરદિગાર દે,
સુખ જ્યારે જ્યાં મળે ત્યાં બધાના વિચાર દે.
માની લીધું કે પ્રેમની કોઈ દવા નથી,
જીવનના દર્દની તો કોઈ સારવાર દે.
- મરીઝ

મને એનું નથી દુઃખ કે મુલાકાતો નથી થાતી !
બધે સળગે છે દીપક ને અહીં રાતો નથી થાતી.

જીવનની વેદનાનો એટલો રસ્તો નથી મળતો,
બધાની સાથ કંઇ દિલની બધી વાતો નથી થાતી.

‘નૂરી’ !

કેટલી સરસ મુલાકાત હતી
જાણે કયામત ની રાત હતી

અમારી આંખો ને એમનો ઇંતજાર
ને એમનો પાછળથી કરેલો સાદ
આટલી તો સરસ શરુઆત હતી

ચાંદ, તારા અને પ્રાર્થનાનો સૂર
એમનો સંગાથ, ને ઝાંઝરનો ઝંકાર
જાણે આખી કાયનાત સાથ હતી

અમે તો બસ કહ્યાજ કર્યુ
એમણે તો બસ સાંભળ્યા જ!!
જાણે વર્ષોની કોઇ વાત હતી

ના કોઇ કોલ, ના કોઇ વાયદા
ના એમણે પુછયુ, ના અમે
આટલી તો સરસ રજુઆત હતી

નામ વગર નો રીશ્તો બાંધ્યો,
અને એને પુરી કરવાની પ્રતિજ્ઞા
આતો કેવી અમારી શાલીનતા હતી?

કોને જોઇએ છે જીદંગી ભરનો સાથ
"દીપ" તો જીવી ગયો એક પળમા
એમના સ્પર્શની તો કરામત હતી

સમય વહી જાય છે,
જીવન વીતી જાય છે,
સાથી ના સાથ છૂટી જાય છે,
આંખ માંથી આંસુ વહી જાય છે,
જીવન મા મળે છે ઘણા લોકો,
યાદ બહુ થોડા રહી જાય છે

"મોતની તાકાત શી મારી શકે?
જિંદગી તારો ઇશારો જોઇએ
જેટલે ઊંચે જવું હો માનવી
તેટલા ઉન્નત વિચારો જોઇએ"

એક આત્મબળ અમારું દુ:ખ માત્રની દવા છે.
હર ઝખ્મને નજરથી ટાંકા ભરી જવાના.
સ્વયં વિકાસ છીએ, સ્વયં વિનાશ છીએ,
સ્વયં ખીલી જવાના, સ્વયં ખરી જવાના.
સમજો છો શું અમોને, સ્વયં પ્રકાશ છીએ !
દીપક નથી અમે કે ઠાર્યા ઠરી જવાના.
હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ

એક આત્મબળ અમારું દુ:ખ માત્રની દવા છે.
હર ઝખ્મને નજરથી ટાંકા ભરી જવાના.
સ્વયં વિકાસ છીએ, સ્વયં વિનાશ છીએ,
સ્વયં ખીલી જવાના, સ્વયં ખરી જવાના.
સમજો છો શું અમોને, સ્વયં પ્રકાશ છીએ !
દીપક નથી અમે કે ઠાર્યા ઠરી જવાના.
હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ

ચાલ ને ભેરુ ન્હાવાને, વરસાદની મોસમ છે,
ધરતી સાથે વાદળના સંવાદની મોસમ છે.

છરાવાળી તારી હોડી,
મારી સીધી-સાદી;
કોની હોડી આગળ જાશે,
ચાલીએ છાતી કાઢી,
તીખ્ખા-મીઠ્ઠા ઝઘડા ને ફરિયાદની મોસમ છે.
ચાલ ને ભેરુ ન્હાવાને, વરસાદની મોસમ છે.

પાણીમાં છબછબિયાં કરીએ,
ડ્રાઉં-ડ્રાઉં મેઢક સાથે;
સૂરજનું કિરણ લઈ ચાલો
મેઘધનુની વાટે,
ઊના-ઊના ઘેબરિયા પરસાદની મોસમ છે.
ચાલ ને ભેરુ ન્હાવાને, વરસાદની મોસમ છે.

ઘણાંય એવાંય તોફાનો ઊઠે છે મનની નગરીમાં,
કે જેનો કોઇ અણસારો કે વરતારો નથી હોતો.

તમારા ગર્વની સામે અમારી નમ્રતા કેવી?
ગગનમાં સૂર્યની સામે કદી તારો નથી હોતો.

શેખાદમ આબુવાલા

ઘણાંય એવાંય તોફાનો ઊઠે છે મનની નગરીમાં,
કે જેનો કોઇ અણસારો કે વરતારો નથી હોતો.

તમારા ગર્વની સામે અમારી નમ્રતા કેવી?
ગગનમાં સૂર્યની સામે કદી તારો નથી હોતો.

શેખાદમ આબુવાલા

કેવી રીતે મનની વાત કહું હું, આ દુનિયાની ભાષાઓમાં,
પ્રેમ ક્યાં બનવાનો છે, આ શબ્દોની સીમાઓમાં,

કંઇ જ નથી મારી પાસે, ખુદને તમને સોંપી રહ્યો છું,
સાથ નિભાવીશ જીવનભર, આ જ સંદેશો મોકલી રહ્યો છું,

નાના-નાના સપનાઓ મારા, નાની સરખી જ આશા છે,
હળીમળીને સુખ-દુઃખ વહેંચીએ, બસ આટલી જ અભીલાષા છે…

હાર નિશ્ચિત લાગતી હોય, પ્રતિકૂળતાના તોફાની પવનો ચારેબાજુથી ફૂંકાતા હોય, સ્વજનો સાથ છોડીને જતાં રહેતાં હોય,
સ્વપ્નો કસમયે કમોતે મરતાં નજરે પડતાં હોય તેમ છતાં શ્રદ્ધાનો દીપક પોતાના મનમાં જલતો રાખી શકે એ જ જવાંમર્દ,
વિશ્વનું સૌથી મુશ્કેલ કામ એક આ પણ છે. નવો ચીલો પાડવાના માટે પોતાનું સર્વસ્વ સમર્પિત કરવા માટે તૈયાર રહેવાની તમન્ના.”
ડો.ચન્દ્રકાન્ત મહેતા

સાથ પણ બદલાય છે, સહવાસ પણ બદલાય છે,
વહેમ પણ બદલાય છે, વિશ્વાસ પણ બદલાય છે
વાય છે કંઇ એમ પહેલેથી જમાનાની હવા,
જિંદગીશું, જિંદગીના સ્વાસ પણ બદલાય છે,

બેફામ’

મિત્રતાના અણમોલ વચને બંધાયો છુ,
વણકહેલ એવા વાયદે બંધાયો છુ.

સુખના દ્વાર તને સોંપવા સર્જાયો છુ,
દુઃખના દાયરા દૂર રાખવા બંધાયો છુ.

વિકટ કેડીએ રાહબર બનવા રચાયો છુ,
અંધારે તારા,પ્રકાશ બનવા રેલાયો છુ.

જીવનનૌકાને હલેસા હાંકવા હાજર છુ,
મઝધારે દીવાદાંડી બનાવા બેઠો છુ,

મિત્રતાના મજાના અંકુર ખીલવુ છુ,
તારી આંખોના દરેક સ્વપ્ને રોપાયો છુ,

તારા સાદને પડઘાવા પ્રસર્યો છુ,
હર કુરુક્ષેત્રે કૃષ્ણ બની અવતર્યો છુ.

હું જ છું મારી શિલ્પી, બેનમૂન શિલ્પ બનાવીશ,
અડગ વિશ્વાસ છે મુજમાં મને, જાત ને કંડારીશ.

લાગણીના ઉપવને ખીલતાં અને ખરતાં પુષ્પો,
અસ્તિત્વની સુવાસ મારી આપબળે મહેકાવીશ.

અતીતના પડછાયા તો જાણે ક્યાંય ઓગળી ગયા,
સ્મૃતિઓને અસ્તિત્વના અંગ રૂપે સ્વીકારીશ.

સુરજ મહીં આગ જેમ, ઇશ્વર મુજમાં વસે તેમ,
આવે છોને તોફાનો, શ્રધ્ધાનો દિવો પ્રગટાવીશ.

જીવનમાર્ગની એકલતા મને વિચલીત તો ક્યાંથી કરે ?
સાથ મળે જે મિત્રોનો, હું પ્રેમપૂર્વક વધાવીશ.

(સ્ક્રેપ સૌજન્ય: ખુશી...)

પકડો કલમ ને કોઈ પળે એમ પણ બને
આ હાથ આખેઆખો બળે એમ પણ બને

જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વર્ષોથી હોય ત્યાં
મન પહોંચતાં જ પાછું વળે એમ પણ બને

એવું છે થોડું : છેતરે રસ્તા કે ભોમિયા ?
એક પગ બીજા ને છળે એમ પણ બને

જે શોધવામાં જિંદગી આખી પસાર થાય
ને એ જ હોય પગની તળે એમ પણ બને

તું ઢાળ ઢોળિયો : હું ગઝલનો દિવો કરું
અંધારું ઘરને ઘેરી વળે એમ પણ બને........

અન્તર થી હૈયુ કકળે ત્યારે,
વિયોગ દોસ્ત તારો સાલે જ્યારે.
શુકામ જીવ મોત ઝન્ખે છે આ ?
સહચર તારા સમ ન મળે ત્યારે ?

આપી આપીને તમે પીંછું આપો
સજન ! પાંખો આપો તો અમે આવીએ…
ચાંદો નીચોવી અમે વાટકા ભર્યા
ને એને મોગરાની કળીએ હલાવ્યા,
આટલા ઉઝરડાને શમણું ઓઢાડી
અમે ઊંબરની કોર લગી લાવ્યાં
આપી આપી ને તમે આંસું આપો
સજન ! આંખો આપો તો અમે આવીએ…

દર્દ આપ મુજને એવું કે ત્યાગી શકાય ના,
ઊંઘી શકાય ના અને જાગી શકાય ના.

આપે તો આપ સ્વર્ગ મને એ પ્રકારનું,
હું પાપ પણ કરું અને ભાગી શકાય ના.

એવું મિલન ન ભાગ્યમાં ‘આદમ’ કદી મળે,
એને મળું અને ગળે લાગી શકાય ના.

-શેખાદમ આબુવાલા

લખતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ વિચારોને ઘણીવાર કાગળ પર ઉતારી લઉ છું

વાંચતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ બીજાના મન ને જાણવાની કોશીશ કરી લઉ છું

જોતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ પોતાના કર્મોની ઝલક અચુક લઇ લઉ છું

ચાલતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ રણમાં પાનીના આભાસથી દોટ મૂકી દઉ છું

બોલતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ અપશબ્દ નીકળ્યા પહેલા જીભને સંભાળી લઉ છું

સાંભળતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ મળેલી સાચી સલાહ જીવનમાં આવરી લઉ છું

રમતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ જીવનની રમતોમાં કોઇક રમત જીતી લઉ છું

વ્યક્ત કરતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ આ સંસારમાં મારો લખાયેલો ભાગ ભજવી લઉ છું

જીવતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ ક્ષણ ક્ષણ માંથી નાની મોટી ખુશીઓ છીનવી લઉ છું

અનુભવતા આવડે છે કે નહી, એ ખબર નથી!
પણ કુદરતના હિસ્સા તરીકે પોતાની તરફ ઇશારો કરી લઉ છું

क्यों चलती है पवन
Because of evaporation .

क्यों झूमे है गगन
Because of earth's rotation.

क्यों मचलता है मन
Because of disorder in digestion.

ना तुम जानो ना हम !!!


क्यों गुम है हर दिशा
Because u have poor sense of direction

क्यों होता है नशा
Because of drug addiction.

क्यों आता है मजा
Because u enjoy the situation.

ना तुम जानो ना हम !!!


क्यों आती है बहार
Because of change in season.

क्यों होता है करार
Because of taking tension

क्यों होता है प्यार
Because of opposite attraction.

ना तुम जानो ना हम !!!

SCIENCE HAS ALL THE SOLUTIONS

01] વડોદરા : લીલો ચેવડો, ભાખરવડી
[02] ભરૂચ : ગુંદરપાક, ખારીશિંગ
[03] સૂરત : ઘારી, સુરતી લોચો, જલેબી, ઊંઘીયું, ખમણ
[04] વલસાડ : ચીકુ
[05] ડાકોર : ગોટા
[06] ઉત્તરસંડા : પાપડ, મઠિયા
[07] રાજકોટ : પેંડા, ભજીયા, ચીક્કી
[08] જામનગર : કચોરી, પાન.
[09] ખંભાત : હલવાસન, સુતરફેણી
[10] લીમડી : કચરિયું
[11] નડિયાદ : ચવાણું
[12] કચ્છ : દાબેલી, ગુલાબપાક
[13] ભાવનગર : ગાંઠિયા, ફૂલવડી
[14] અમદાવાદ : ભજીયા (રાયપુર)
[15] ખેડા : ઘઉંનો પોંક
[16] બારડોલી : પાત્રા
[17] જૂનાગઢ : કેરી
[18] પોરબંદર : ખાજલી, થાબડી
[19] થાન : પેંડા
[20] ગોંડલ : મરચા
[21] આણંદ : દાળવડા
[22] પાલીતાણા : ગુલકંદ
[23] ડિસા : બટાટા
[24] ચોટીલા : ખાંડના લાડુ
[25] રંઘોલા (પાલીતાણા પાસે) : ફૂલવડી

આમાથી કાઇક તો ખવડાવો

ઊપડતી જીભ અટકે છે, હૃદય પર ભાર લાગે છે,
પ્રણયની વાત છે, કહેવામાં થોડી વાર લાગે છે

ઘણા વર્ષો થયાં, હું આ શહેરમાં હૂંફ શોધું છું
અહીં જેને મળુ છું, સાવ ઠંડોગાર લાગે છે

ફડક ડૂબી જવાની મનમાં પેસી જાય છે ત્યારે
તણખલું એક પણ દેખાય તો આધાર લાગે છે

ટકોરા મારવા દે, શક્ય છે એનું ઉઘડવું પણ
તું જેને ભીંત સમજ્યો છે, મને એ દ્વાર લાગે છે

સૂરજ સાથે મિલાવી આંખ એની આ અસર થઈ છે
બીજે ક્યાંયે નજર નાખું છું, બસ અંધાર લાગે છે

નયનમાં અશ્રુ આવે છે તો એ વાતે હસી લઉં છું
ચલો ક્યારેક તો આ આંખ પાણીદાર લાગે છે!

- હેમંત પુણેકર

ફેલાવીને આ વિશાળ પાંખ ઊડાન અમારી સફળતાના ગગન પર છે...
મંઝિલની દૂરી માપી નથી, કારણ કે હજી હોંસલો અમારો અકબંધ છે...
ગરુડ છીએ અમે, નજર સતેજ છે, કોઇ પારેવડું નથી કે ડરી જઈએ...
ઝંઝાવાતની કોઇ પરવા નથી, આ ઊડાન અમારી વાદળોથી ઉપર છે...

"નાની શી જ્યોત્"?
લાગતો હતો થાક સફરનો,
હતુ નહિ નામોનીશાન મંઝીલનુ
પણ વીત્યા દિવસો તનાવના,
વીતી રાત્રીઓ હતાશાની
જીંદગીએ કંઈક એવુ બતાવ્યું,
પ્રગટી અવિચળ જ્યોત્ દshy;ીતર...

ના દુખ નડે એને ના સુખ અડકે,
ના પવન બુઝાવે ના વરસાદ
જોઇ અચરજ પામું નાની શી જ્યોત્...

પ્રેમ કરવો છે એને રોજ એટલો,
જણે કે હોય અમારી જીંદગીનો દીવસ છેલ્લો
પણ નથી મરી ફીટવું મહોબ્બતમાં
હતી જ્યોત એના પહેલા અને,
રહેશે પ્રગટેલી એના પછી
હાલતી-ડોલતી જણે કે મને રસ્તો ચીંધતી...

સુખમાં પગને રાખતી જમીન પર,
અને દુખમાં જગાવતી આશા
દીવસે મને પ્રેરશે એ જ્યોત,
જગાવશે નીંદરમા પણ ચેતના
છે અરજ જ્યોતના પ્રગટાવનાર ને,
લાવી મુકજે સુંદરસમાં ર્હદયની સામે
ઈધંણ પૂરે જે મારી જ્યોતના કોડીયામા...

દિલ મા કોઇની યાદ ના પગલાં રહી ગયા,
ઝાંકળ ઊડી ગયું અને ડાઘાં રહી ગયા.

કહેવા નું હતું ઘણું છતાં કહી શકયાં નહી,
ગંગા સુધી ગયા ને પ્યાસા રહી ગયા,

‘ચલ’ એમ કહી ને ચાલી ગયા તમે,
ઠંડા હ્રદય મા ગુંજતા કોઇ પડઘા રહી ગયા,

વરસ્યા વિના વહી ગયી માથા પરથી વાદળી,
આ દિલ દુઃખી થયુ ને અમે જોતા રહી ગયા.

શ્રી આદિલ મન્સૂરી

જમાનાથી ક્યાંયે આગળ નીકળી જવું છે…
હવે તો મારે પણ શાનદાર થઈ જવું છે…
આ દુનિયા પણ શાનથી યાદ કરશે મને…
કે મારી જ હસ્તીથી યાદગાર થઈ જવું છે…

હું શમણાઓને ગાળું છું, એ ઘટનાઓને લૂછે છે
હું શબ્દ બનીને સળગુ છું, એ મૌન લખીને ઘુંટૅ છે

હું સ્વપ્ન ભલા ક્યાંથી વાવું જઇ પૂછ વિરહની રાતોને
અહીં રોજ નિરાશા ફણગે છે, અહીં રોજ નિસાસા ઊગે છે

નિસ્તેજ થયેલી આંખોને સૂરજની વાતો યાદ નથી
અફસોસ બિચારું અંધારું અહેસાસ ઉદયનો પૂછે છે

તું આવ અષાઢી સાંજે કે વરસાદ બનીને મળવું છે
તું આવ કે મારા આકાશે આખું ચોમાસું ઊડે છે

મારામાં મારા હોવાની વાતો સૌ પોકળ સાબિત થઇ
તો કોણ પછી આ રગરગમાં વિશ્વાસ બનીને ઘૂમે છે

પેલા પર્વત પર બે પ્રેમી કહે છે કે આખર વાર મળ્યા
એક વૃક્ષ હજી ત્યાં વાદળમાં ચિક્કાર પલળતું ઊભે છે

- મિલિન્દ ગઢવી ‘ગ.મિ.

ધંધો ન કોઇ ગમતો, ના નોકરી ગમે છે,
કે જ્યારથી, અમોને એક છોકરી ગમે છે !

એનો જ એક ચહેરો ઘૂમ્યાં કરે મગજમાં,
ના ઘર મને ગમે છે, ના ઓસરી ગમે છે !

ટી શર્ટ, જીન્સ પહેરેલી, બહેનપણીઓ વચ્ચે -
પંજાબી ડ્રેસ સાદો, ને ઓઢણી ગમે છે.

બાબત એ ગૌણ છે કે, એમાં લખેલ શું છે,
રાખે ગુલાબ જેમાં, એ ચોપડી ગમે છે.

સખીઓની સંગ જ્યારે એ ખાય શીંગ ખારી,
ફેંકે છે જે અદાથી, એ ફોતરી ગમે છે

બાગમાં ક્યાં હવે ફરે છે સનમ
વૅબસાઈટ ઉપર મળે છે સનમ

ફ્લૉપી-ડીસ્ક જેવો આ ચહેરો તારો
અન્ય ઉપમા તો ક્યાં જડે છે સનમ

મૅમરીમાં ય હું સચવાયો નહીં
તું મને સૅઈવ ક્યાં કરે છે સનમ

ડબ્લ્યુ ડબ્લ્યુ ડબ્લ્યુની પાછળ
ડૉટ થઈને તું ઝળહળે છે સનમ

આ હથેળીના બ્લૅન્ક-બૉર્ડ ઉપર
સ્પર્શની કી જ ક્યાં મળે છે સનમ

શી ખબર કઈ રીતે ડીકોડ કરું
સિલકોન ચીપ કશું કહે છે સનમ

ક્યાં છે રોમાંચ તારા અક્ષરનો
ફક્ત ઈ-મેઈલ મોકલે છે સનમ

દીલની ધડકન છે સૉફ્ટવૅર હવે
એને ગ્રાફીકમાં ચીતરે છે સનમ

લાગણી પ્રૉગ્રામ્ થઈ ગઈ છે
ઍન્ટર ઍક્ઝીટ ફક્ત કરે છે સનમ

ગુલાબી આંખની રંગીની શીશામાં નથી હોતી;
નજરમાં હોય છે મસ્તી તે મદિરામાં નથી હોતી.

મજા ક્યારેક એવી હોય છે જે એક ‘ના’ માં પણ,
અનુભવ છે કે એવી સેંકડો ‘હા’ માં નથી હોતી.

જઇને તૂર ઉપર એમણે સાબિત કરી દીધું,
કે આદમ જેટલી હિંમત ફરિસ્તામાં નથી હોતી.

મોહબ્બત થાય છે પણ થઇ જતાં બહુ વાર લાગે છે,
મોહબ્બત ચીજ છે એવી જે રસ્તામાં નથી હોતી.

ગઝલ એવીય વાંચી છે અમે ‘લીલા’ની આંખોમાં,
અલૌકિક-રંગમય જે કોઇ ભાષામાં નથી હોતી.

અનુભવ એ ય ‘આસિમ’ મેં કરી જોયો છે જીવનમાં,
જે ઊર્મિ હોય છે તાપીમાં, ગંગામાં નથી હોતી.

જ્યાં જ્યાં નજર મ્હારી ઠરે યાદી ભરી ત્યાં આપની,
આંસુ મહીં એ આંખથી યાદી ઝરે છે આપની!

માશૂકોના ગાલની લાલી મહીં લાલી, અને
જ્યાં જ્યાં ચમન જ્યાં જ્યાં ગુલો ત્યાં ત્યાં નિશાની આપની!

જોઉં અહીં ત્યાં આવતી દરિયાવની મીઠી લહર,
તેની ઉપર ચાલી રહી નાજુક સવારી આપની!

તારા ઉપર તારા તણાં ઝૂમી રહ્યાં જે ઝૂમખાં,
તે યાદ આપે આંખને ગેબી કચેરી આપની!

આ ખૂનને ચરખે અને રાતે હમારી ગોદમાં,
આ દમબદમ બોલી રહી ઝીણી સિતારી આપની!

આકાશથી વર્ષાવતા છો ખંજરો દુશ્મન બધા,
યાદી બનીને ઢાલ ખેંચાઇ રહી છે આપની!

દેખી બૂરાઇ ના ડરું હું, શી ફિકર છે પાપની?
ધોવા બૂરાઇને બધે ગંગા વહે છે આપની!

ભૂલી જવાતી છો બધી લાખો કિતાબો સામટી,
જોયું ન જોયું છો બને જો એક યાદી આપની!

કિસ્મત કરાવે ભૂલ તે ભૂલો કરી નાખું બધી,
છે આખરે તો એકલી ને એ જ યાદી આપની!

• સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહેલ -કલાપી

શાંત એ તોફાન દુનિયાએ કદી જોયું નથી,
આંખડી વરસી રહે ને કોઈ ભીંજાયા કરે.

જિંદગીનો એ જ સાચોસાચ પડઘો છે ‘ગની’,
હોય ના વ્યક્તિ, ને એનું નામ બોલાયા કરે.

-‘ગની’ દહીંવાલા

જીવનભરના તોફાન ખાળી રહ્યો છું,
ફકત એના મોઘમ ઈશારે ઈશારે.
ગમે ત્યાં હું ડૂબું, ગમે ત્યાં હું નીકળું,
છે મારી પ્રતીક્ષા કિનારે કિનારે.

"મરીઝ"

દશા પર દાઝનારા ને દશા પર દૂઝનારાઓ,
નથી હોતા ખુમારીથી જીવનમાં ઝૂઝનારાઓ.

દિશા જાણ્યા વિનાના છે દશાથી ધ્રુજનારાઓ !
કહી દો એમને કે, હે દશાના પૂજનારાઓ !

દશા તો છે સડક જેવી, સડક ચાલી નથી શકતી,
સડકને ખૂંદનારાને સડક ઝાલી નથી શકતી.

- વેણીભાઈ પુરોહિત

આ છોકરીઓ ગજબની ચીજ છે !
છંછેડો એને તો સૂરજ છે કાળઝાળ
આઘેથી જુઓ તો ઇદ છે !આ છોકરીઓ …

આંખો જાણે કે એની હેલોજન લાઇટ,
અને નજરો જાણે કે એની ચાકુ,

બુક્કાની બાંધીને સ્કૂટર ચલાવે જાણે
ઘોડા પર ચંબલનો ડાકુ !

એક રીતે જુઓ તો સેલ્ફસ્ટાર્ટ આઇટમ
ને એક રીતે જુઓ તો કીક છે !આ છોકરીઓ …

ચહેરા પર ખીલ જોઇ અરીસાને ગાળ દે,
ને વાળ એના ખરતાં તો રોતી,

અંદર-અંદરથી એવી ચોળાયા કરતી કે
હું પેલા આવી તો ન્હોતી !

એની કોઇ બહેનપણી સાથે હું બોલું
તો એને દિલ પડતાં ઉઝરડાં,

મારે તો શું ! હું તો હાંઇકે રાખું,
વગર દોરીના ફેરવું ભમરડાં !

રહેવા દે ભઇલા, એ એમ નહિ માને,
એને રાજી કરવાની એક રીત છે. આ છોકરીઓ ….

બધે પેશ આવ્યા અમે લાગ્ણી થી
અમે લાગણી લોહી સાથૅ વણી છે.

-- કુતુબ આઝાદ--

દુનિયામાં મને કોઇ શું કરી લેવાનુ,
જ્યારે સારા દોસ્તો નો સંગાથ હોય

દર્દ અને દુઃખથી મને ફરક શું પડે,
જ્યારે દોસ્તોની હજારો ખુશીનો સાથ હોય

કોઈની નફરત થી મને ફરક શું પડે,
જયારે હજારો દિવાના મારી પાસ હોય

હવે દારુનો નશો મને શું ચડવાનો,
જ્યારે દોસ્તીનો નશો રગે રગમાં હોય

કેવી રીતે મારશે ભગવાન આ ' Dost 'ને
જેને દોસ્તોનો પ્રેમ સદા જીવંત રાખે છે

વતન

ક્યારેક અનુભવોમાંથી અમૃત શોધીએ છીએ,
ક્યારેક એ અમૃત વલોવી જહર શોધીએ છીએ.

કદી મનનાં ઉપવન ખૂંદીને અહંને શોધીએ છીએ,
ને અહંના એ કાદવને ખૂંદી કમળ શોધીએ છીએ.

ઉજાગરા સદીઓથી સદી ગયા છે અમને તોય,
કદી દીવો લઇ પેલી નિંદરને શોધીએ છીએ.

વાતો કડવી કરી કરી સ્વજનોને દુભવ્યા છે,
હવે એમનાં દિલમાં મીઠાશ શોધીએ છીએ.

કરી અલવિદા વતનને વસ્યા પરદેશ જઈ,
હવે વતનની પેલી મીઠાશને શોધીએ ..........

ક્યારેક અનુભવોમાંથી અમૃત શોધીએ છીએ,
ક્યારેક એ અમૃત વલોવી જહર શોધીએ છીએ.

કદી મનનાં ઉપવન ખૂંદીને અહંને શોધીએ છીએ,
ને અહંના એ કાદવને ખૂંદી કમળ શોધીએ છીએ.

ઉજાગરા સદીઓથી સદી ગયા છે અમને તોય,
કદી દીવો લઇ પેલી નિંદરને શોધીએ છીએ.

વાતો કડવી કરી કરી સ્વજનોને દુભવ્યા છે,
હવે એમનાં દિલમાં મીઠાશ શોધીએ છીએ.

કરી અલવિદા વતનને વસ્યા પરદેશ જઈ,
હવે વતનની પેલી મીઠાશને શોધીએ ..........

શાળા - એક એવી જ્ગ્યા જેના માટે પપ્પા ચુકવે અને પપ્પુ રમે.

નર્સ - એક એવી વ્યક્તિ જે તમને ઊંઘની ગોળીઓ લેવા માટે ભર ઊંઘમાંથી જગાડે.

લગ્ન - એક એવો બનાવ જેમાં મુરતિયો ‘બેચલર’ની ડીગ્રી ગુમાવે છે અને કન્યા ‘માસ્ટર્સ’ની ડીગ્રી મેળવે છે.

આંસુ - પુરુષના અડગ સંકલ્પને ધોઈ નાખતું પાણી.

લેક્ચર - પ્રોફેસરની નોંધપોથીમાંથી વિદ્યાર્થીની નોંધપોથીમાં ઊતરતું જ્ઞાન જે બંનેના મગજને અસ્પૃશ્ય રહે છે!

કોન્ફરન્સ - ગૂંચવાડો ગુણ્યા હાજર સંખ્યા.

કોન્ફરન્સ રુમ - એક એવી જગ્યા જ્યાં બધા બોલે છે પણ કોઈ સાંભળતું નથી.

પપ્પા - એટીએમ - એની ટાઈમ મની.

બોસ - એક એવી વ્યક્તિ જે તમે મોડા પડ્યા હો તે દિવસે સમયસર હોય અને તમે જે દિવસે સમયસર હો તે દિવસે મોડી.

દાકતર - જે તમારી બિમારીઓ દવા વડે ભગાડે છે અને તમને ખર્ચા વડે મારી નાખે છે!

ગુજરાતી પુસ્તકો - લોકો વખાણે છે પણ વાંચતા નથી.

ખુશી - એક એવો વળાંક જે ઘણું બધું સીધું ને સરળ બનાવે છે!

બગાસું - પરણેલા પુરુષને મોઢું ખોલવા માટેનો સમય.

અનુભવ - ભૂલોનું બીજું નામ.

અણુબોમ્બ - બધા શોધખોળોની ઘોર ખોદ શોધ..

ધરા ધ્રુજશૅ તો ય પડશૅ નહી એ,
મહોબ્બત ની ઉંચી ઇમારત ચણી છે.

મને એવા આઝાદ મિત્રો મળ્યા છે.
જે મિત્રો નથી કિન્તુ પારસમણી છે.

-- કુતુબ આઝાદ--

મુજ ઉર એવું ઉદાસ!
નહીં અશ્રુ, નહીં હાસ
મુજ ઉર એવું ઉદાસ!

નહીં ત્રુપ્તિ, નહીં પ્યાસ,
મુજ ઉર એવું ઉદાસ!

-નીરંજન ભગત

સહન ચુપચાપ કરવાથી જીવન ફોગટ વહી જાશે.
કદમની બેડીઓ ‘કાયર’ સમા શબ્દો કહી જાશે.

જવાંમર્દીથી એક જ કૂદકે અવરોધ ટાળી દે,
નહીંતર મંઝિલો દીવાલની પાછળ રહી જાશે.

- શૂન્ય પાલનપુરી

નક્કી જ
સમય ઘાવ કરતો હશે.
નહીંતર
આપણે ઘડીયાળને કેમ પુછ્યા
કરીએ છીએ કે,
‘કેટલા વાગ્યા?’

માના ઘડ્યા રોટલા
શિશુના શરીરની સુવાસ,
દૂધિયા દાંતનું હાસ;
મોડી રાત સુધી ચાલતી દાદાની વાત;
સમણામાં પરીની મુલાકાત.
સાત સાત સમુંદર ઓળંગીને આવતી
નાવડી મારી કવિતા;
માના હાથે ઘડ્યા રોટલાને તાવતી
તાવડી મારી કવિતા

શબ્દોથી તો સહુ કહે છે, શબ્દોથી તો શુ કહુ?
મિત્રતા ઍવી લાગણી ભીની, ચાલો આજે તમને "દિલ" થી કહુ.
અંધકારની તો વ્યાખ્યા શુ કહુ,
સોનેરી કિરણો બંની આવ્યા તમે. ચાલો તમને "ઉજાસ" કહુ.
લાગતુ જિંદગી હવે હતાશ છે, જીવન ના ઍ દર્દો માટે શુ કહુ.
હસાવી દીધા પળવાર મા તમે તો અમને, ચાલો આજે તમને "પ્રેરણા" કહુ.
દુનિયા તો આખી સ્વાર્થથી ભરેલી છે, સ્વાર્થ ના સંબંધો માટે તો શુ કહુ.
લાગણી નિસ્વાર્થ ઍવી તમારી, ચાલો આજે તમને "પ્રેમ" કહુ.

જીવનમાં મિત્ર ના હોત તો !
આ જીવનને જીવન કેમ કહેવું?

મિત્રતા એક એવો દિપ છે કે જેમાં,
બંને એ એકસાથે બળવું જ પડે.

મિત્રતા એક એવો ધોધ કે જેમાં,
પડ્યાં પછી પણ વહેતાં રહેવું પડે.

મિત્રતા એક ખુલ્લું રણ કે જેમાં,
આસ પાસ બધું જ દ્રશ્યમાન છે.

મિત્રતા એક મોટું ઝરણું કે જેમાં,
વહેતાં વહેતાં જીવન જીવી જવાય.

મિત્રતા એક એવો સંબંધ કે જે,
જીવનનો ધબકાર અને શ્વાસ છે.

એટલે જ મિત્રોથી જીવું છું હું કે જે,
મારા માટે જીવાનો આધાર અને પ્રાણ છે.....................


ન હોઉં તારી સાથે તો ત્યારે મને યાદ કરજે,
ભૂલો તો ઘણી કરી છે, પણ મને માફ કરજે,

દોસ્તી ના દાખલા માંથી નારાજગી ને બાદ કરજે,
રાહ જોઇશ ORKUT માં તમારી ,
આવીને ત્યાં મારી ફરીયાદ કરજે,

દુનિયામાં કેટલીયે દોસ્તી તૂટે છે અને તૂટતી રહેવાની,

જ્યારે પણ યાદ મારી આવે ,
બસ એક પ્યારીસી SMILE કરજે...

સૂર્ય સામે એક આછું સ્મિત કર એવું સજનવા
થઈ પડે મુશ્કેલ એને ત્યાં ટકી રહેવુ સજનવા

- મુકુલ ચોકસી

ક્યારેક અનુભવોમાંથી અમૃત શોધીએ છીએ,
ક્યારેક એ અમૃત વલોવી જહર શોધીએ છીએ.
કદી મનનાં ઉપવન ખૂંદીને અહંને શોધીએ છીએ,
ને અહંના એ કાદવને ખૂંદી કમળ શોધીએ છીએ.
ઉજાગરા સદીઓથી સદી ગયા છે અમને તોય,
કદી દીવો લઇ પેલી નિંદરને શોધીએ છીએ.
વાતો કડવી કરી કરી સ્વજનોને દુભવ્યા છે,
હવે એમનાં દિલમાં મીઠાશ શોધીએ છીએ.
કદી ન આપ્યો આદર જેને ન હૂંફ આપી છે,
એની પાસેથી હવે સમભાવ શોધીએ છીએ.
સમજતો કેમ નથી જીવડા, વાવ્યું નથી જે,
એ લણવા માટે શી વરાપ શોધીએ છીએ?
સમંદર ને સરોવરને ચાલ્યા ઠોકરે ઠેલી
હવે મૃગજળમાં કાં જળ શોધીએ છીએ?

તો ધરાનું હાસ છું,
હું પુષ્પનો પ્રવાસ છું,
નથી તો ક્યાંય પણ નથી
જુઓ તો આસપાસ છું !

- રાજેન્દ્ર શુક્લ

ઘાયલને શું થાય છે ? પૂછો તો ખરા
આંખ મિલાવી આંખ કાં શરમાઇ છે? પૂછો તો ખરા

પ્રેમનો અંજામ પણ આવો હશે, ના હતી ખબર
દિલ દઇ દિલદાર પણ છોડી જશે, ના હતી ખબર
આંખે આવી શમણાં ક્યાં વિખરાય છે? પૂછો તો ખરા

દિલ છે તારી પાસને હું દૂર છું, કોને કહું?
આંઘીમાં અટવાયો હુ મજબૂર છું, કોને કહું?
ભૂલ નથી પણ સજા મને કાં થાય છે? પૂછો તો ખરા

મનમંદિરમાં દેવ બનાવી જેની પૂજા કરતી’તી
આશાના દિવડા પ્રગટાવી ચરણે ફૂલો ધરતી’તી
એ અણમોલા ફૂલો કાં કરમાય છે ? પૂછો તો ખરા

આખો દિવસ સાથે હતો, સાંજે શમી ગયો,
સૂરજને મારો પડછાયો કેવો ગમી ગયો !

ખાલીપણું તો એકલાથી ના થયું સહન,
પંખી નથી તો ડાળીનો હિસ્સો નમી ગયો.

એવું કિનારાને થયું શું, ના ખબર પડી,
મોજાંની વાતો સાંભળીને સમસમી ગયો.

આ ‘આપ-લે’માં થઈ જતા ખરબચડા હાથમાં,
ખણકાટ પાંચીકાનો ક્યારે આથમી ગયો?

શેરીમાં રમતા છોકરાની જેમ કાફિયો,
કાગળ ઉપર આવી અનાયાસે રમી ગયો.

-અંકિત ત્રિવેદી

દરેક ખુશી છે અહિ NRI લોકો પાસે
પણ હસવા માટે સમય નથી
દિવસ-રાત દોડતી દુનિયા મા
જિંદગી માટે પણ સમય નથી

મા ના હાલરડાં નો અહેસાસ છે
પણ મા ની મમતા માટે સમય નથી
બધા સંબંધો તો મરી ગયા જાણે
પણ તેમને દફનાવવાનો સમય નથી

બધા નામ મોબઈલ મા છે પણ
મિત્રતા માટે સમય નથી
પારકા ઓ ની શું વાત કરવી
પોતાના માટે પણ સમય નથી

આંખો મા છે ઊંઘ ઘણીયે
પણ સુવા મટે સમય નથી
દિલ છ ગમો થી ભરેલું
પણ રોવા માટે સમય નથી

પૈસા ની દોડ મા એવા દોડ્યા
કે થાકવા નો પણ સમય નથી
પારકા અહેસાનો ની શુ કદર કરીએ
જ્યાં પોતાના સપના ની જ કદર નથી

તુ જ કહે મને એ
શુ થશે આ જિંદગી નુ
દરેક પળે મરવા વાળા ને
જિવવા માટે પણ સમય નથી

કોલેજ લાઇફ એટલે રિલાયન્સ જેવી :- કરલો દુનીયા મુઠી મેં
બેચલર લાઇફ એટલે એરટેલ જેવી : -ઐસી આઝાદી ઓર કહા ?
એંગેજમેન્ટૅ પછી આઇડીયા જેવી :- જો બદલ દે આપકી ઝીન્દગી
મેરેજ પછી હચ જેવી :- વેર યુ ગો અવર નેટવર્ક ફોલોવ્સ (તમે જ્યાં જશો અમારુ નેટવર્ક (પત્ની) તમારી પાછળ હશે)
અને છોકરા છૈયા પછી બિ એસ એન એલ જેવી : આ રુટ ની તમામ લાઇનો વ્યસ્ત છે111111111111111

एक चिडिया को एक सफ़ेद गुलाब से प्यार हो गया , उसने गुलाब को प्रपोस किया ,
गुलाब ने जवाब दिया की जिस दिन मै लाल हो जाऊंगा उस दिन मै तुमसे प्यार करूँगा ,
जवाब सुनके चिडिया गुलाब के आस पास काँटों में लोटने लगी और उसके खून से गुलाब लाल हो गया,
ये देखके गुलाब ने भी उससे कहा की वो उससे प्यार करता है पर तब तक चिडिया मर चुकी थी


इसीलिए कहा गया है की सच्चे प्यार का कभी भी इम्तहान नहीं लेना चाहिए,
क्यूंकि सच्चा प्यार कभी इम्तहान का मोहताज नहीं होता है ,
ये वो फलसफा; है जो आँखों से बया होता है ,

ये जरूरी नहीं की तुम जिसे प्यार करो वो तुम्हे प्यार दे ,
बल्कि जरूरी ये है की जो तुम्हे प्यार करे तुम उसे जी भर कर प्यार दो,
फिर देखो ये दुनिया जन्नत सी लगेगी
प्यार खुदा की ही बन्दगी है ,खुदा भी प्यार करने वालो के साथ रहता है

जरुरत नहीं पडती, दोस्त की तस्वीर की.
देखो जो आईना तो दोस्त नज़र आते हैं, दोस्ती में..

येह तो बहाना है कि मिल नहीं पाये दोस्तों से आज..
दिल पे हाथ रखते ही एहसास उनके हो जाते हैं, दोस्ती में..

नाम की तो जरूरत हई नहीं पडती इस रिश्ते मे कभी..
पूछे नाम अपना ओर, दोस्तॊं का बताते हैं, दोस्ती में..

कौन केहता है कि दोस्त हो सकते हैं जुदा कभी..
दूर रेह्कर भी दोस्त, बिल्कुल करीब नज़र आते हैं, दोस्ती में..

सिर्फ़ भ्रम हे कि दोस्त होते ह अलग-अलग..
दर्द हो इनको ओर, आंसू उनके आते हैं , दोस्ती में..

माना इश्क है खुदा, प्यार करने वालों के लिये "अभी"
पर हम तो अपना सिर झुकाते हैं, दोस्ती में..

ओर एक ही दवा है गम की दुनिया में क्युकि..
भूल के सारे गम, दोस्तों के साथ मुस्कुराते हैं, दोस्ती

दोस्ती नाम नहीं सिर्फ़ दोस्तों के साथ रेहने का..
बल्कि दोस्त ही जिन्दगी बन जाते हैं, दोस्ती में..

जरुरत नहीं पडती, दोस्त की तस्वीर की.
देखो जो आईना तो दोस्त नज़र आते हैं, दोस्ती में..

दोस्ती नाम नहीं सिर्फ़ दोस्तों के साथ रेहने का..
दोस्ती नाम नहीं सिर्फ़ दोस्तों के साथ रेहने का..
बल्कि दोस्त ही जिन्दगी बन जाते ह

નદીની રેતમાં રમ્તું નગર મળે ન મળે,
ફરી અ દશ્ય સ્મ્રુતી પટ ઉપર મળે ન મળે,
ભરી લો સ્વાસમાં એની સુગંધનો દરીયો,
પછી આ માટીની ભીની અસર મળે ન મળે,
પરીચીતોને ધરાઈને જોઈ લેવા દો,
આ હસતા ચહેરા; આ મીઠી નજર મળે ન મળે,
ભરીલો આંખમાં રસ્તાઓ, બારીઓ, ભીંતો,
પછી આ શહેર, આ ગલીઓ, આ ઘર મળે ન મળે,
વતનની ધૂળથી માથું ભરી લઉં આજ અહીં,
અરે આ ધૂળ પછી ઉમ્રભર મળે ન મળે,
વળાવા આવ્યા છે એ ચ્હેરા ફરશે આંખમાં,
ભલે સફરમાં કોઇ હમસફર મળે ન મળે,
રડી લો આજ સંબંધોને વીંટળાઈ અહીં,
પછી કોઇને કોઇની કબર મળે ન મળે,

પ્રેમ શું છે ?
ના પુછો તો સારુ?
સાચવો તો અમૃત છે.
પીવો તો ઝેર છે.
દરેક રાત્રે એક મીઠો ઉજાગરો છે.
આંખ અને નીંદરને સામ-સામે વેર છે.
આખરે તેનુ નામ જ તો પ્રેમ છે....................

It's not the fault of the student if he fails, because the year has ONLY 365' days.

Typical academic year for a student.

1. Sundays-52,Sundays in a year, you know Sundays are for rest. Days left 313.

2. Summer holidays-50 where weather is very hot and difficult to study. Days left 263.

3. 8 hours daily sleep-means 130 days. Days left 141.

4. 1 hour for daily playing-(good for health) means 15 days.

Days left 126.

5. 2 hours daily for food & other delicacies(chew properly & eat)-means 30days.

Days left 96.

6. 1 hour for talking (man is a social animal)-means 15 days !

Days left 81.

7. Exam days per year atleast 35 days. Days left 46.

8. Quarterly, Half yearly and festival (holidays)-40 days.

Balance 6 days.

9. For sickness atleast 3 days.

Remaining days 3.

10. Movies and functions atleast 2 days.

1 day left.

11. That 1 day is your birthday. "How can you study at that day?" Balance days 0

G :- ગજબ
U :- યાદ રહીજાય તેવા
J :- જક્કાસ
A :- અલ્ટિમેટ
R :- રાપ્ચિક
A :- એડવાન્સ
T :- ટકાટક
I :- ઈન્ટેલીજન્ટ

હવે ગુજરાતીમાં સાંભળ

ગુ :- ગુચવી નાખે તેવા
જ :- જબ્બર માઈન્ડ વાળા
રા :- રાજ કરે એવા(બધાના દિલો પર)
તી :- તીર જેવા ધારદાર.

આને કહેવાય original ગુજરાતી
that's me

मुझे तो अपनों ने लूटा, गैरों में कहाँ दम था !
मेरी हड्डी थी टूटी वहीँ, जहाँ अस्पताल बंद था !
मुझे जिस अम्बुलेंस में लिटाया, उसमे पेट्रोल ही कहाँ था !
मुझे तो रिक्शा में अस्पताल ले गए, क्योंकि किराया कम था !
मुझे तो डॉक्टर ने उठाया, नर्सों में कहाँ दम था !
मुझे उस बेड पर लिटाया, जिस के निचे बम था !
अजी मुझे तो बम ने उडाया, गोलियों में कहाँ दम था !
मुझे तो सड़क पर दफनाया, क्योंकि कब्रीस्तान में फंक्शन था !

आज हम एक अजीबो गरीब प्राणी के बारे में पढायेंगे . . . . . . . .
इस जंतु का नाम है "GirlFriend" . . . . . . ये अक्सर "Boyfriend" के साथ पाई जाती है ! इनका पोस्टिक आहार "Boyfriend" का भेजा होता है ! इनको अक्सर नाराज होने का नाटक करते हुए देखा जा सकता है ! इस प्राणी का सबसे खतरनाक हथियार रोना और इमोशनली ब्लैक मेल करना होता है ! "GirlFriend" के काटने पर टेंशन नाम की बीमारी हो जाती है, जिसका कोई इलाज नहीं है.
. . . . . . अतः सदैव दूरी बनाये रखे

10 most romantic things to do with your Girlfriend/Boyfrien d

1. Watch the sunset together.

2. Cook for each other.

3. Walk in the rain.

4. Hold hands.

5. Buy gifts for each other.

6. Roses.

7. Find out their favorite cologne/perfume and wear it every time
you're together.

8. Go for a long walk down the beach at midnight.

9. Say I love you, only when you mean it and make sure they know you
mean it.

10. Give random gifts of flowers/candy/ poetry etc.

કોઈની સાથે દોસ્તી કરો તો,
નિભાવવાની તાકાત રાખો;

કોઈની સાથે દુશ્મની કરો તો,
લડવાની તાકાત રાખો;

કોઈની સાથે શરત લગાવો તો,
જીતવાની તાકાત રાખો;

કોઈની મજાક ઉડાવો તો,
સહન કરવાની તાકાત રાખો;

કોઈનુ અપમાન કરો તો,
માફિ માંગવાની તાકાત રાખો

જ્યારે કોઇ છોકરો કોઇ છોકરી ને પ્રપોઝ કરે ત્યારે સામે છોકરી ના શું જવાબો હોઇ શકે.. ?એમાના કેટલાક જવાબો અહિ છે.

1) ના [ Jaane aa ek j word aavadto hoy..]

2) મે ક્યારેય નહ્તુ વિચાર્યું કે તમે મારા વિશે આવું વિચરો છો. [ leh..aa vichare pan che...???]

3) હું તો તમને કાયમ એક સારા મિત્ર તરીકેજ જોતી હતી અને તમે ? [badha natak che]

4) સોરી હું તો પહેલાથી જ એંગેજ છું. [haa 10 ma std. ma hati tyar thi]

5) હું આવી બધી વાતોમાં નથી માનતી. તારૂ ભણવામાં ધ્યાન લગાવ.[pote chori karine pass thati hase]

6) હજું હું તમને બરાબર જાણતી નથી. [photo aapo janva maate]

7) પણ તમે તો મને બેન કહીને બોલાવતા હતા ને ? [bas ene e j yaad che]

8) હું આ સંબન્ધ માટે હજુ પુરી રીતે તૈયાર નથી. [haju 30-40 varas lagse]

9) હું મારી બહેંપણી ને પુછી ને જવાબ આપીશ.. (એમા બહેનપણી ને પુછવાની શું જરૂર છે એ ખબર નથી પડતી )

10 ) આટલી વાત કહેવામાં આટલો બધો ટાઇમ લાગ્યો.

11) તારૂ મોઢું જોયું છે અરીસામાં કોઇ દીવસ ? ( જાણે પોતે રોજ અરીસાની સામેજ બેસી રહેતી હોય )

College ------- Yaadein

2.Pricipal ------ Jaani Dushman

3.Classes ------- Kabhi kabhi

4.Canteen--- ---- Kabhi alvida na kehna

5.Course -------- Godzilla

6.Exams -------- Kalyug

7.Examination hall ---- Chamber of secret
8.Exam-time ---------- Qayamat se qayamt tak

9. Question paper --------- Paheli


10.Answer paper ---------- Kora kagaz

11.Cheating ---------- Aksar/Chupke chupke

12. Paper out ---------- Plan

13.Examiner ------------ - The killer

14.Last exam ----------- Independence day

15.Paper correction --------- Andha kanoon

16.Marks ----------- Assambhav


17.Result ----------- Murder


18.Pass ------------ Ajjoba/Chamatkar


19. Fail ----------- Devdas


20.Supplementary ------- Aakhri raasta


21.Vacation ------------ - Waah life hoto aisi

ફુલ અમને ગમતા નથિ,
કાંટા પર અમને મમતા નથિ,
ગમ્યા છે અમને પર્વતો જે,
કોઇ નિ આગળ નમતા નથિ,,
બીજી ગમી છે દોસ્તિ તમારી ,,
કે જેને તોડવાની પર્વતો મા પણ ક્ષમતા નથી.

આભાર તારો કે આવી મિત્રતા આપી,

આપણા સંબંધમાં કેવી સુંદરતા આપી,

દુનિયામાં લોહીના સંબંધ પણ તુટીં જાય છે,

પણ મને દોસ્તીમાં પણ કેવી પવિત્રતા આપી...

કોઇ પણ વાત કહી શકીએ છીએ એક-બીજાને,

મિત્ર તે દુઃખ દુર કરવાની કેવી સત્ત્તા આપી,

નહિ છોડી શકીએ આ મિત્રતાને કોઇ પણ રીતે,

આપણા સંબંધમાં પ્રભુંએ પણ કેવી અટ્ટુટતા આપી,

હું અપૂર્ણ હતો તમારી મિત્રતા વિના,

તમે સાથ આપી કેવી પૂર્ણતા આપી....

આપનું મુખ જોઇ મનમાં થાય છે,
ચાંદ પર લોકો અમસ્તા જાય છે.

જાગવાનું મન ઘણુંયે થાય છે.
આંખ ખોલું છું તો સપનાં જાય છે.

આંસુઓમાં થઇ ગયો તરબોળ હું,
આપનું દિલ તોય ક્યાં ભીંજાય છે?

આપ શું સમજો હૃદયની વાતમાં,
આપને ક્યાં દર્દ જેવું થાય છે?

લાખ કાંટાઓ મથે સંતાડવા
તે છતાંયે ફૂલ ક્યાં સંતાય છે?

દુઃખ પડે છે તેનો ‘આદિલ’ ગમ ન કર,
ભાગ્યમાં જે હોય છે તે થાય છે.

मत करो कोई वादा जिसे तुम निभा न सको,
मत चाहो उसे जिसे तुम पा न सको,
प्यार कहाँ किसी का पूरा होता है,
इसका तो पहला शब्द ही अधूरा होता है.. !!

------ISKA JAWAB------

माना की प्यार का पहला अक्षर अधूरा है,
लेकिन 'प' को निकल दो तो यार रह जाता है
और आप जैसा यार हो
तो ज़िंदगी से भी प्यार हो जाता है

------REMEMBER ALWAYS------

यूं तो प्यार करने वाले तुम्हें कम न मिलेंगे,
मिल जाएंगे हम जैसे बहुत ,,, पर हम न मिलेंगे.

------NOW ENJOY------

उन्हें भूलने की कोशिश की मैंने,
दिल ने कहा याद करते रहना...
वो हमारे दर्द की फरियाद सुने न सुने,
अपना तो फ़र्ज़ है उन्हें प्यार करते रहना..