જો તમે સતત હકારાત્મક અભીગમ રાખશો;
તો ફરીયાદ કરનાર તરીકે નહીં;
પણ સમસ્યાઓ ઉકેલનાર તરીકે
તમે જાણીતા થશો.

લોકો ફરીયાદ કરનારાઓને ટાળતા હોય છે.
તેમને તો સમસ્યા ઉકેલનારની જ શોધ હોય છે.

- જોસેફ સમરવીલે

તમારા જીવનની
સૌથી ઉત્તમ અવસ્થા છે :

તમારા કુટુમ્બીજનો
તમને મીત્ર સમાન ગણે;
અને તમારા મીત્રો
તમને કુટુમ્બીજન.

તમારા ખયાલો પર
અત્યારે જ કામ કરવાનું
શરુ કરી દો.

તકને ઝડપ ગમે છે.

જીવન બુમરેન્ગ જેવું છે.
આપણા વીચારો, કાર્યો અને શબ્દો,
વહેલા કે મોડા,
બહુ જ સચોટ ચોક્કસતાથી,
આપણી તરફ જ
પાછા વળે છે.

– ફ્લોરેન્સ શીન   

 

કાં તો
તમે તમારા અભીગમ ઉપર નીયમન રાખો;
કાં તો
તે તમારા ઉપર રાખશે. 

 

ફરીયાદો કરવાનું છોડી દો.
તમારા પ્રતીસ્પર્ધીઓથી જુદા પડો. 

બતકો જેવા ન બનો.
તેઓ તો  કલબલાટ અને ફરીયાદો કરે છે.

ગરુડની જેમ મુક્ત ગગનમાં
ટોળાંઓની ઉપર સ્વૈર્વીહાર કરો.

-વેઈન ડાયર 

મુર્ખાઈથી ગુસ્સાનો આરંભ થાય છે

અને એનો અંત પશ્ચ્યાત્તાપમાં આવે છે

પરીસ્થીતી કેવી છે ,
તે અગત્યનું નથી.
તમે તેને કેવી રીતે જુઓ છો
તે અગત્યનું છે.
અને તમે તેને કેવી રીતે જુઓ છો,
તે કેવળ તમારા પોતાના
ઉપર જ આધાર રાખે છે.

લોકો તાણ અનુભવતા હોય છે;
એનું કારણ બહુ કામ હોય છે -
એ નથી.

મોટે ભાગે
શરુ કરેલું કામ
પુરું ન કરી શકવાના

કારણે તે હોય છે.

તારે આંગણિયે કોઇ આશા કરીને આવે રે…
આવકારો મીઠો….આપજે રે …. જી…
.તારે કાને કોઇ સંકટ સંભળાવે રે…
બને તો થોડું……કાપજે રે…. જી…..
માનવીની પાસે કોઇ…..માનવી ન આવે… રે…..
તારા દિવસોની પાસે દુઃખિયાં આવે રે….
આવકારો મીઠો….આપજે રે ….જી….
કેમ તમે આવ્યા છો?…. એમ નવ કે’જે…..રે…
એને ધીરે રે ધીરે તું બોલવા દેજે રે..
આવકારો મીઠો…..આપજે રે…..જી…
વાતું એની સાંભળીને….આડું નવ જોજે….રે….
એને માથું રે હલાવી હોંકારો દેજે રે..
આવકારો મીઠો…..આપજે રે….જી….
પેલા એને પાણી પાજે……સાથે બેસી ખાજે….રે…
..એને ઝાંપા રે સુધી તું વળાવા જાજે રે…
આવકારો મીઠો…. આપજે રે….જી…..

HOME

GUJARATI BLOG WORLD

ME & MY BLOG

Posts filed under 'કવિતા'
હાઇકુ – અમિત પિસાવાડિયા
એક છોકરીજાણે ખળખળતુવે’તુ ઝરણું…
એક છોકરીજાણે કમલદંડશોભતુ પ્દ્મ.
એક છોકરીજાણે બોલતી વિણાસારેગમપ્ **

નાનો ~ મોટો – પ્રેમશંકર ન. ભટ્ટ.
તું નાનો, હું મોટો -એવો ખ્યાલ જગતનો ખોટો ;

આ નાનો, આ મોટો -એવો મૂરખ કરતા ગોટો.
ખારા જળનો દરિયો ભરિયો,

મીઠા જળનો લોટો ;

તરસ્યાને તો દરિયાથીયે

લોટો લાગે મોટો.
નાના છોડે મહેકી ઊઠેકેવો ગુલાબગોટો !

ઊંચા ઊંચા ઝાડે તમનેજડશે એનો જોટો ?
મન નાનું તે નાનો,

જેનું મન મોટું તે મોટો.

HOME

GUJARATI BLOG WORLD

ME & MY BLOG
Posts filed under 'કવિતા'
હાઇકુ – અમિત પિસાવાડિયા
એક છોકરીજાણે ખળખળતુવે’તુ ઝરણું…
એક છોકરીજાણે કમલદંડશોભતુ પ્દ્મ.
એક છોકરીજાણે બોલતી વિણાસારેગમપ્ **



નાનો ~ મોટો – પ્રેમશંકર ન. ભટ્ટ.
તું નાનો, હું મોટો -એવો ખ્યાલ જગતનો ખોટો ;
આ નાનો, આ મોટો -એવો મૂરખ કરતા ગોટો.
ખારા જળનો દરિયો ભરિયો,
મીઠા જળનો લોટો ;
તરસ્યાને તો દરિયાથીયે
લોટો લાગે મોટો.
નાના છોડે મહેકી ઊઠેકેવો ગુલાબગોટો !
ઊંચા ઊંચા ઝાડે તમનેજડશે એનો જોટો ?
મન નાનું તે નાનો,
જેનું મન મોટું તે મોટો.

પરિચય છે મંદિરમાં દેવોને મારો,

અને મસ્જિદોમાં ખુદા ઓળખે છે.

નથી મારું વ્યક્તિત્વ છાનું કોઇથી,

તમારા પ્રતાપે બધા ઓળખે છે.
સુરાને ખબર છે,

પિછાણે છે પ્યાલી,

અરે ખુદ અતિથિ ઘટા ઓળખે છે ;

ન કર ડોળ સાકી,

અજાણ્યા થવાનો,

મને તારું સૌ મયકદા ઓળખે છે.
મે લો’યાં છે પાલવમાં ધરતીનાં આંસુ,

કરુણાનાં તોરણ સજાવી રહ્યો છું,

ઊડી ગઇ છે નીંદર ગગન-સર્જકોની,

મને જ્યારથી તારલા ઓળખે છે.
અમે તો સમંદર ઉલેચ્યો છે પ્યારા,

નથી માત્ર છબછબિયાં કીધાં કિનારે,

મળી છે અમોને જગા મોતીઓમાં,

તમોને ફક્ત બદબુદા ઓળખે છે.
તબીબોને કહી દો કે માથું ન મારે,

દરદ સાથે સીધો પરિચય છે મારો,

હકીકતમાં હું એવો રોગી છું જેને,

બહુ સારી પેઠે દવા ઓળખે છે.
દિલે ‘શૂન્ય’ એવા મેં જખ્મો સહ્યા છે,

કે સૌ પ્રેમીઓ મેળવે છે દિલાસો,

છું ધીરજનો મેરુ, ખબર છે વફાને,

દયાનો છું સાગર, ક્ષમા ઓળખે છે.

તડકો – પન્ના નાયક.
આ અઢળક તડકો ખીલ્યો રે
એને પાંદડે પાંદડે ઝીલ્યો રે
આ પંખીઓના ટૌકા રે
જાણે નભમાં વહેતી નૌકા રે.
આ વાદળના વણજારા રે
એને હૈયે જળના ક્યારા રે.
આ લીલા ઘાસનો દરિયો રે
એને પતંગિયાંથી ભરિયો રે.
આ મબલક મારું હૈયું રે
ને હૈયામાં સાંવરિયો રે.

ગાતાં ગાતાં
આંગણું લીંપે ને ગૂંપે
બીજના ચાંદ જેવી ઓકળીઓ આંકે
તે તો કોઇ બીજુંય હોય
પણ
ભીના ભીના લીંપણમાં
નાનકડી પગલી જોવાના કોડ કરે
તે તો મા જ.
રડે ત્યારે છાનું રાખે
હસે ત્યારે સામું હસે
છાતીએ ચાંપે
તે તો કોઇ બીજુંય હોય
પણ
રડતાં ને હસતાં
છાતીએ ચાંપતાં
જેની આંખમાં ઝળઝળીયાં આવી જાય
તે તો મા જ.
નવરાવે ધોવરાવે
પહેરાવે ને પોઢાડે
આંખો આંજી આપે
તે તો કોઇ બીજુંય હોય-
પણ
કાન આગળ
મેશનું ઝીણું ટપકું કરે
તે તો મા જ.

સમીપ આવ્યા વિના શું માપશો મારી પ્રતિભાને
ચમક દરિયાના મોતીમાં છે, દરિયામાં નથી હોતી.

કહો દુશ્મનને દરિયા જેમ હું પાછો જરૂર આવીશ,
એ મારી ઓટ જોઇને કિનારે ઘર બનાવે છે.
- મરીઝ

મંઝીલ કરતાય સફર મજેદાર હોય છે

હર પળ ઈંતઝારની હા ખાસ હોય છે

સરળ શબ્દો મા કહી દઈએ અમે કેમ

મૌન ની ભાષા વધુ નશેદાર હોય છે ! 

અશ્રુ વિરહની રાત ના ખાળી શક્યો નહિ
પાછા નયન ના નુર ને વાળી શક્યો નહિ
હું જેને કાજ અંધ થયો રોઇ રોઇ ને
તે આવ્યા તારે એને નિહાળી શક્યો નહિ

નયનને બંધ રાખીને મે જયારે તમને જોયા છે
તમે છો એના કરતા પણ વધારે તમને જોયા છે

ઋતુ એકજ હતી પણ રંગ નો ‘તો આપણો એક જ
મને સહેરા એ જોયો છે બહારે તમને જોયા છે

પરંતુ અર્થ એનો એ નથી કે રાત વીતી ગઇ
નહીં તો મેં ઘણી વેળા સવારે તમને જોયા છે

હકીકતમાં જુઓ તો એય એક સપનું હતું મારુ,
ખુલી આખે મે મારા ઘરના દ્રારે તમને જોયા છે

નહિ તો આવી રીતે તો તરે નહિ લાશ દરિયામાં
મને લાગે છે કે એણે કિનારે તમને જોયા છે

ગણી તમને જ મઝિલ એટલા માટે તો ભટકુ છુ,
હૂ થાક્યો છુ તો એક એક ઉતારે તમને જોયા છે.

નિવારણ છો કે કારણ્ ના પડી એની ખબર કઈએ,
ખબર છે એ જ કે મનના મુઝારે તમને જોયા છે.

નથી મસ્તી મહોબ્બત એવુ કઈ કહેતો હતો ‘બેફામ’
એ સાચુ છે અમે એના મઝારે તમને જોયા છે.

Encircled by spring flowers
I whiled away some hours
Savoring the warm sunshine
Near the honeysuckle vine.

A glint of color caught my eye,
A butterfly came waltzing by,
Such a darling beauty to see
As it danced daintily past me.

I gazed as it lightly winged
Through sunbeams of spring,
In this morning of warm sun
I watched a showy pretty one.

In circles fluttered the beaut
So lovely dressed-up cute,
Splendid colors gaily adorn
A little cutie this warm morn.

Lazily it danced through the air
So gracefully here to there,
Satiny wings glinting in sunlight
Casting colors bonnie bright.

I thought at once to say hello
As it gingerly glided to and fro
But it seemed so timid and shy
I only nodded as it brushed by.

From bloom to blossom it flew
Sipping nectar from flowers new,
So pretty was the little butterfly
Settled on petals under blue sky.

Dancing high into the air it flew
Then fluttered down to bid adieu,
So long my beautiful little friend
I hope tomorrow we'll meet again.

જીવન માં ગુમાવવાનુ ઘણુ હોય છે...અને મેળવવાનુ માપનુ હોય છે...
તો જીવન મા એવુ મેળવો કે કદી ગુમાવવાનો અફસોસ ના થાય...
અને એવુ ન ગુમાવો કે જેનો અફ્સોસ આખી જીદંગી થાય...! 

કોઇ કહે છે ભગવાન ગરીબોના, કોઇ કહે છે ભગવાન બદનસીબોના,
પણ તમને મળ્યા પછી મને લાગ્યુ, કે ભગવાન મારા જેવા ખુશનસીબોના... 

સાવ અંગત એક સરનામું મળ્યું, આજ વર્ષો બાદ એ પાનું મળ્યું.
મેં લખેલી ડાયરી વાંચી ફરી, યાદની ગલીઓમાં ફરવાનું મળ્યું.
જાણ થઈ ના કોઈને, ના આંખને, જીવવા માટે નવું બહાનું મળ્યું.
સોળમા પાને પતંગિયું સળવળ્યું, સરસ એ રીતે મને છાનું મળ્યું.

ઈશ્વર વિશેની શક્યતા શંકાજ લાગશે,
માણસ બિચારો,ક્યાં સુધી ભૂલો સુધારશે.

રેખા પડેલી હાથની ભૂંસી શકાય પણ,
ખાલી પણાનો ભાર, પછી કેવો લાગશે?

હસતાં શીખું છું આયનામાં જોઈ હું,
આદત હશે તો, કોઈ દિવસ કામ આવશે,

મારા વિશે હું માન્યતા બદલી શકું છું પણ,
ચિંતા હવે તો એજ છે , લોકો શું ધારશે!

વ્હેતા સમયના વ્હેણમાં ધોયા છે હાથ મેં,
ચાલો હવેથી કોઈને ઓછું ન આવશે.